ناشناس ( تحصیلات : لیسانس ، 28 ساله )

سلام خسته نباشید.راستش انقد دغدغه فکری دارم ک نمیدونم چجوری بگمو کدوماشو بگم.من ۲۸ سالمه.لیسانس کامپیوتر.اول از همه اینکه رشته ای رو که رفتم بخاطر کمبود امکانات شهرمون بود و فشار خونواده که برو ی رشته...


مشاور (خانم قربانی)

سلام و عرض ادب خدمت شما همراه گرامی. من هم خداقوت میگم به شما و از اعتماد شما به سایت راسخون سپاسگذارم و بنده و همکارانم همیشه قدردان انتخاب شما خواهیم بود.
همراه جوان ما، پیام شما حاکی از ناکامی ها و اتفاقات و انتخاب های نامطلوب بود. طبیعیه که بااین توصیف انتظار شادابی و سرخوش بودن به راحتی حاصل نشود. انتخاب رشته و شغل برخلاف میل،باتوجه به اثراتش در مسیر زندگی نشاط و انگیزه فرد رو تقلیل میده،درسته که دوست میداشتید ازادی عمل بیشتری در اختیارتون بود و در رشته مطلوب خودتون تحصیل میکردید و حتما شغل مناسب تری هم به پیدا میکردید.اما اینها به تنهایی دلیل نمیشه که شما ازخودتون یک فرد ناکام و شکست خورده و یا ناراضی بسازید. درسته تا اینجا طبق میل شما پیش نرفته و سختی هایی هم متحمل شدید اما هر چیزی مثل سکه دو رو داره، هم طرف مثبت و هم طرف منفی. مهم اینه که شما انچه هست رو بپذیرید و نیمه پر لیوان رو هم ببینید و شاکر اون باشید. شغل شما مطلوب شما نبوده ولی بجای اون شما بیکاری کمی داشتید. تنها زندگی کردید ولی از پس این تنهایی برامدید. در خدمت خانواده و پدرتون بودید و از دعای خیر او بهرمند شدید. الان هم بدون وقفه طولانی،به کار و اشتغال رسیدید،فعالیتی مشابه فعالیت قبلی تون که دیگه نیاز به اموزش و صرف وقت و انرژی نداره و تقریبا بهش تسلط دارید و درضمن اینباز کنار خانواده تون هستید و.. . اینها نیمه پر لیوان زندگی شماست. البته عقیده ندارم که واقع بینی رو فدای خوش بینی صرف کنید بلکه برای حال خوب،چاشنی خوش بینی و پذیرش و رضایت از وضع موجود،بهترین راهکار هست.
در پاسخ و ارایه راه حل به نیمه حالی لیوان و مشکل عدم رضایت شغلی تون هم باید بگم که دو تا راه حل دارید:
1. ترک کار مدنظر به طور کامل و کارافرینی. براساس مطالعه و پژوهش و انجام تحقیقات لازم از کارشناسان حوزه مدنظر. البته این کار حتما نیاز به علاقه فراوان، همت بالا، سرمایه،صبوری و صرف زمان هم خواهد داشت.
2. میتونید به همین کار پیشنهادی مشغول بشید و در کنار این شغل،حرفه مطلوب خودتون رو به صورت نیمه وقت دنبال کنید تا هم نیاز مالی به شما فشار وارد نکند و هم به علاقه مندی هاتون فرصت ظهور داده باشید و در گام بعدی و در صورت موفقیت برای ادامه مسیر شغلی تصمیم بگیرید. بنده راه حل دوم رو پیشنهاد میدم و اینکه بدونید قرارنیست همیشه ابتدایا انگیزه وجود داشته باشه و بعد اقدام،در بسیاری از موارد اقدام به فعالیت، انگیزه را ایجاد میکند. لذا شما هم از به حس منفی خودتون توجه نکنید و منتظر زمان باشید تا شرایط مساعد تر پیش بیاید. و باز هم در نظر داشته باشید که بیکاری،خودبخود بی برنامگی و آشفتگی بیشتری برای شما حاصل خواهد کرد. و اگر بتونید با تدبیر مناسب به رضایت شغلی برسید، ذهن تون خلاق تر شده و مسئله ازدواج هم بر شما اسان خواهد شد. هیچ وقت برای هیچ شروعی دیر نیست مهم اینه که بجای نشستن و فکر کردن،اقدام سریع داشته باشید .
شاد و سربلند باشید.